“พี่แทคยังไม่ตอบอูยองเลยนะ ว่าทำไมกลับเร็วกว่ากำหนด” ทั้งสองเดินเข้ามาในห้อง อูยองวางกระเป๋าไว้บนโต๊ะก่อนจะเดินเข้าห้องครัว เปิดตู้เย็นเทน้ำใส่แก้วสองใบแล้วยกขึ้นดื่มแก้วหนึ่ง
“ก็พี่ไม่อยากทิ้งนายไปนานๆ เลยรีบเคลียร์งานแล้วบินกลับมาหาเรานี่แหละ” ร่างสูงนั่งลงบนโซฟาเอ่ยตอบ กวาดสายตาไปรอบห้องสีขาวสะอาดที่ยังคงความเรียบร้อยเหมือนเดิม
“น้ำฮะ” อูยองยื่นแก้วน้ำให้ร่างสูงที่นั่งอยู่บนโซฟาสีน้ำเงินขนาดใหญ่
แทคยอนนั่งลงบนโซฟา รับแก้วน้ำไปดื่มรวดเดียวหมด วางแก้วไว้บนโต๊ะแล้วกวักมือเรียกคนตัวเล็กให้มานั่งด้วยกัน อูยองยิ้มให้แล้วทำตามอย่างว่าง่าย พอเด็กหนุ่มเดินมามือหนาก็คว้าเอวบางให้ลงมานั่งตักตน อูยองที่ไม่ทันตั้งตัวก็ล้มลงบนตักร่างสูงด้วยความตกใจ แขนเล็กผวากอดคอแทคยอนไว้เพราะกลัวจะหล่นลงพื้น
“เล่นอะไรเนี่ย ถ้าผมตก.. อื้ออ..” อูยองเอ่ยว่าอีกคนยังไม่ทันจบประโยคก็โดนริมฝีปากอีกคนจู่โจมเข้ามา ปากหนาดูดดึงริมฝีปากบางช้าๆ ก่อนจะแทรกลิ้นร้อนเข้าไปลิ้มรสความหวานภายในที่เขาคิดถึงมาหลายวัน เรียวลิ้นหยอกล้อกับฟันซี่เล็กของร่างบาง ลิ้นชื้นเกี่ยวพันลิ้นเล็กพลางเก็บเกี่ยวความหวานจากโพรงปากเล็กอย่างชำนาญ อูยองก็ตอบรับจูบจากร่างสูงเป็นอย่างดีด้วยความคิดถึงและโหยหาไม่ต่างกัน
“อื้ออ..พี่..แทค..” อูยองส่งเสียงครางพลางทุบไหล่แทคยอนเบาๆ ให้รู้ว่าตนกำลังจะขาดอากาศหายใจ แทคยอนจึงค่อยๆ ถอนจูบออกอย่างเสียดาย จดจ้องใบหน้ามนที่แต่งแต้มไปด้วยสีแดงระเรื่อ เมื่อริมฝีปากเป็นอิสระอูยองก็รีบโกยอากาศหายใจเข้าปอดทันที แต่ร่างสูงก็ไม่ปล่อยให้เป็นเช่นนั้นนาน ยิ่งเห็นคนบนตักหอบหายใจ เผยอริมฝีปากยั่วยวนอย่างนั้นมันยิ่งทำให้เขาอดที่จะช่วงชิงความหอมหวานจากริมฝีปากนั้นไม่ได้ แทคยอนก้มลงบดเบียดริมฝีปากบางอีกครั้งหากแต่คราวนี้กลับรุนแรงและรุกเร้ามากยิ่งขึ้น มือหนาลูบไล้สะโพกมนผ่านกางเกงแสล็คขยำก้อนเนื้อนิ่มทั้งสองข้างแรงๆ สอดมืออีกข้างเข้ามาในเสื้อนักศึกษา เลื่อนขึ้นไปแตะยอดอกเม็ดเล็กเบาๆ “อ๊ะ” อูยองสะดุ้งตัวด้วยความเสียวซ่าน เผลอแอ่นอกบางให้โดยที่ไม่รู้ตัว มือหนาปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตที่เกะกะออกอย่างรวดเร็วแล้วโยนออกจากร่างเพรียวบาง
ผิวขาวเนียนน่าสัมผัสปรากฏแก่สายตา แทคยอนละออกจากริมฝีปากบางที่แดงช้ำเคลื่อนลงมายังยอดอกสีสวยที่แข็งขืนด้วยแรงอารมณ์ ปากหนาเข้าครอบครองยอดอกทั้งสองข้างด้วยความหลงไหล “อ้ะ..อืม..” ลิ้นร้อนไล้เลียดูดดึงซ้ำไปมาราวกับละเลียดชิมเค้กรสหวานละมุน อูยองเบียดกายเข้าหาร่างสูงอย่างยั่วยวนด้วยแรงอารมณ์ที่ค่อยๆ เพิ่มขึ้นสูง มือเล็กที่คล้องคออีกคนกดศรีษะอีกฝ่ายให้ก้มลงดูดกลืนยอดอกตนได้ถนัดยิ่งขึ้น
แทคยอนเงยหน้ามองคนบนตักที่เต็มไปด้วยความต้องการที่เขาสร้างแล้วยกยิ้ม กดศรีษะเล็กให้ลงมารับจูบร้อนแรงอีกครั้ง ใช้จังหวะที่ร่างบางกำลังหลงอยู่ในรสจูบที่ตนมอบให้ พลิกร่างบางให้นอนราบบนโซฟาโดยที่ยังไม่ถอนจูบ พอแผ่นหลังบางสัมผัสเข้ากับโซฟานุ่ม อูยองจึงรู้ตัวว่าตอนนี้ตนเองอยู่ในท่าทางแบบไหน แทคยอนยอนผละออกจากริมฝีปากบวมช้ำสบตาเรียวเล็กที่ปรือปรอยไปด้วยน้ำใส ก้มลงจูบซับน้ำตาเบาๆ
“พี่คิดถึงนายจนใจจะขาด นายคิดถึงพี่บ้างรึเปล่า” เสียงทุ้มอ่อนโยนเอ่ยชิดใบหูเล็ก ฟันคมขบติ่งหูเล็กเบาๆ คลอเคลียอยู่ไม่ห่าง
“คิดถึง…อื้อ..สิ..ฮะ” เสียงหวานเจือเสียงครางกะเส่าเอ่ยตอบกลับมาบางเบาจนแทบไม่ไดัยิน
“อืม..มากแค่ไหนล่ะ” ใบหน้าหล่อเคลื่อนจากใบหูเล็กน่ารักลงมาซุกไซร้ที่ซอกคอขาว สูดดมกลิ่นหอมกรุ่นอย่างหื่นกระหายแล้วดูดเม้มสร้างรอยรักสีสวยทั่วลำคอระหงส์ลามไปยังหนัาอกขาวที่บัดนี้เปลี่ยนเป็นสีแดง
“มาก..อื้อ..ที่สุด..” มือเล็กขยำเสื้ออีกคนเมื่อถูกกระตุ้นที่ยอดอกทั้งสองข้างอีกครั้ง
“อืม..ดีมาก…” ลิ้นร้อนลากผ่านหน้าท้องแบนราบที่หดเกร็งไล่ต่ำลงมาช้าๆ ไล้เลียดูดดุนอยู่ที่สะดือสวย ใช้มือข้างเดียวปลดเข็มขัดและกางเกงแสล็คของร่างบางอย่างรวดเร็ว แกล้งปัดมือผ่านส่วนอ่อนไหวของร่างบางที่มีน้ำซึมผ่านกางเกงในตัวจิ๋วเรียกความเสียวซ่านให้ร่างเล็กอีกครั้ง “อ้ะ..” ร่างสูงไม่รอช้ามือหนาจัดการถอดปราการชิ้นสุดท้ายของร่างเล็กออก เผยให้เห็นแก่นกายเล็กที่ชูชันมีน้ำใสปริ่มอยู่ที่ส่วนปลาย ก้มลงกลืนกินแท่งร้อนแข็งขืนนั่นทันที ลิ้นหนาโลมเลียทำหน้าที่เป็นอย่างดี ฟันคมขบกัดแท่งเนื้อเบาๆ รีมฝีปากขยับเข้าออกช้าๆ ลิ้นหนาโลมเลียตั้งแต่ส่วนโคนจนถึงส่วนปลาย ราวกับกำลังกินไอติมรสเลิศที่หากรีบร้อนเกินจะละลายหายไป ร่างบางเปลือยเปล่านอนบิดเร้าไปมาด้วยความทรมาน มือไม้ปัดป่ายไปมา “อื้ออ..เร็ว.. สิฮะ..” เสียงเล็กเอ่ยเร่ง แทคยอนยิ้มให้กับภาพตรงหน้า
น่ารัก… ทั้งน่ารักและเย้ายวน
อูยองจะรู้ตัวหรือไม่ว่าตนเองเซ็กซี่และกำลังยั่วเขาโดยที่ไม่ตั้งใจ ริมฝีปากหนาเร่งจังหวะรัวเร็วขึ้นจนร่างบางกระตุกเกร็งพร้อมปลดปล่อยแต่มือหนากลับกดส่วนปลายที่ปริ่มน้ำเอาไว้เสียก่อน “อื้อ…อย่า..แกล้ง” เสียงใสครางกระเส่าราวจะขาดใจที่ไม่ได้ปลดปล่อยเสียที
แทคยอนกระตุกยิ้มเจ้าเล่ห์ “พี่จะช่วยนายแต่นายต้องเป็นเด็กดีนะ”
เด็กหนุ่มไม่ตอบอะไรนอกจากหลับหูหลับตาพยักหน้าตกลง แทคยอนวาดยิ้มอีกครั้งแล้วขยับริมฝีปากรัวเร็ว มือหนาลูบไล้ทั่วร่างบางด้วยความหลงไหล “อ้ะ..อ้ะ..อ่าา..” ร่างบางก็กระตุกเกร็งเมื่อถึงจุดสูงสุดปลดปล่อยน้ำรักเต็มโพรงปากร้อน ชายหนุ่มกลืนกินจนหมดโดยไม่รังเกียจ โน้มคออีกคนเข้ามารับจูบเบาๆ ใบหน้าหวานแดงก่ำหลับตายิ้มน้อยๆ ด้วยความพอใจที่ได้ปลดปล่อย
อ๊คแทคยอนแลบลิ้นเลียริมฝีปากตนอีกครั้ง เขาแทบจะทนไม่ไหวอยากโจนจ้วงเข้าไปในร่างบางเต็มทีแต่ก็ต้องอดทน เขาต้อง(พยายาม)อ่อนโยนกับอูยองให้มากที่สุด ชายหนุ่มเริ่มถอดเสื้อผ้าของตนบ้าง อูยองที่รู้ว่าตนเองเปลือยต่อหน้าแทคยอนที่ยืนอยู่ก็รีบหดขาขึ้นชิดหน้าอกก้มหน้างุดๆ ซ่อนความเขินอาย ให้ตายสิ ไม่ว่าจะเห็นกันถึงไหนต่อไหนเขาก็ไม่มีทางชินสักที ก็สายตาของแทคยอนยามมองเขาเปลือยเปล่ามันชัดเจนเหลือเกินว่าอีกฝ่ายต้องการเขามากแค่ไหน สายตาที่บ่งบอกว่าอยากจะกลืนกินเขาไปทั้งตัวแบบนั้นทำให้เขาต้องหลบสายตานั้นแทบทุกที
“พี่จะกอดเราให้สมกับความคิดถึงนะ” เอ่ยพร้อมดึงขาเล็กทั้งสองข้างที่งอชิดอกออก แล้วขึ้นคร่อมร่างเล็กทันที ประทับจูบหน้าผากชื้นเหงื่ออย่างรักใคร่ อูยองหลับตาลงรับสัมผัสด้วยรอยยิ้ม แต่แล้วก็ต้องเบิกตาโพลงเมื่อเสียงทุ้มกระซิบประโยคที่ทำให้เขาอยากแทรกแผ่นดินหนี
“อูยองอ่า แยกขาเป็นตัวเอ็มหน่อยสิ..” ห๊ะ .. จะบ้าหรือไง.. ทุกครั้งที่ทำพี่แทคก็เป็นคนจัดการเองทั้งนั้น อยากจะเข้ามาก็เข้ามาเองแบบไม่ให้เขาตั้งตัว แล้วทำไมวันนี้ต้องขอให้เขาทำท่าแบบนั้นด้วย เขาจะไปกล้าได้ยังไง
อูยองเริ่มหดขาตนเองอีกครั้งพลางส่ายหน้าเบะ “มะ..ไม่เอา”
แทคยอนที่รู้สึกว่าร่างเล็กกำลังปฏิเสธเอ่ยขึ้นด้วยเสียงออดอ้อน “พี่แค่อยากเห็นชัดๆ ว่านายสวยแค่ไหน” อูยองอยากจะร้องไห้ เขารู้ว่าแทคยอนหมายถึงอะไร รู้ว่าอีกฝ่ายต้องการเห็นอะไร…
“นะ..คนดีของพี่” น้ำเสียงเว้าวอนตามด้วยริมฝีปากที่พรมจูบไปทั่วแผ่นอกบางแกมขอร้องนั่นอีก มือหน้าฟ้อนเฟ้นไปทั่วแผ่นหลังบาง อูยองหลงไหลและเคลิบเคลิ้มไปกับสัมผัสของแทคยอน เขาปล่อยทุกอย่างให้เป็นไปตามความรู้สึก เรียวขาเล็กค่อยๆ ตั้งชันขึ้นทั้งสองข้าง แทคยอนเงยหน้ามองพร้อมยกยิ้มพอใจ ขยับแทรกตัวลงกลางหว่างขาของร่างบาง อูยองที่เพิ่งรู้ตัวว่ากำลังทำตามที่ชายหนุ่มขอโดยไม่รู้ตัวรีบยกมือปิดหน้าตนเองด้วยความอาย แทคยอนยิ้มให้ด้วยความเอ็นดูแล้วเอ่ย “อูยองอ่า อ้ากว้างๆ สิ ..พี่อยากได้เอ็มใหญ่”
เอ่ยพร้อมเสียงหัวเราะเบาๆ เพราะเขาแค่อยากแกล้งเท่านั้น เสียงหวานบ่นว่าเขาเรื่องมากแต่ขาเล็กที่สั่นเทากลับค่อยๆ แยกออกกว้างยิ่งขึ้น เผยให้เห็นช่องทางรักสีหวานที่เต้นตุบๆ อย่างชัดเจนที่รอให้เขาเข้าไปสร้างความหฤหรรษให้ ขณะที่แก่นกายของร่างเล็กก็ตั้งเด่นชูชันกระตุ้นความต้องการเขาไม่แพ้กัน “สวยจริงๆ อูยองอ่า..” แทคยอนกลืนน้ำลายหนืดลงคอ จ้องมองภาพสวยงามตรงหน้าด้วยความเสน่หาแล้วชำแรกนิ้วยาวเข้าไปในช่องทางรักผนังอุ่นตอดรัด “อ้ะ..” อูยองสะดุ้งตัวด้วยความตกใจ
มือหนาเพิ่มนิ้วที่สองเข้าไปควานหาจุดที่ทำให้ร่างบางรู้สึกดี ตามด้วยนิ้วที่สามผนังอุ่นยิ่งรัดแน่นมากยิ่งขี้น เขาขยับนิ้ววนจนไปเจอจุดกระสันต์อูยองจึงกระตุกเกร็งร้องออกมาเสียงดัง “อ้ะ..อื้อ….”
แทคยอนดึงนิ้วออกแล้วแทรกแก่นกายของตนเข้าไปแทนอย่างรวดเร็ว “อื้อ…เจ็..บ..” ตอนนี้แทคยอนไม่ได้ยินอะไรทั้งนั้นมีเพียงความต้องการเท่านั้นที่อยู่ในหัวตอนนี้ มือหนายกขาเล็กขึ้นพาดบ่าขยับแก่นกายเข้าออกอย่างรัวเร็ว เสียงเนืัอกระทบกันดังลั่นห้องพอๆ กับเสึยงครางกระเส่าของทั้งคู่ “อ้ะ อะ..อื้อ..” อูยองจิกเล็บลงบนโซฟาหนังจนแทบหลุดติดเล็บออกมาด้วยความเสียวซ่าน “อืม…อูยองอ่า..” แทคยอนครึมครางเรียกชื่ออีกคนด้วยความพอใจ มือหนาก็ชักนำส่วนอ่อนไหวของร่างบางไปพร้อมกัน
ปากหนาพรมจูบดูดเม้มซอกคอขาวซ้ำไปซ้ำมา สะโพกแกร่งกระแทกกายเข้าออกรัวแรงเร่งจังหวะถี่กระชั้นขึ้น บทรักร้อนแรงดำเนินมาจนถึงจุดสูงสุด อูยองกระตุกเกร็งปลดปล่อยน้ำรักเต็มฝ่ามือหนาพร้อมๆ กับร่างสูงกระตุกกายปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นเข้าไปในร่างบางมากมายจนไหลทะลักออกมาเปรอะเปื้อนโซฟาสีน้ำเงิน
ดวงตาเรียวปรือปรอยมองหน้าคนรักยิ้มหวานให้ หัวสมองขาวโพลนไปหมด อูยองรู้สึกมีความสุขราวกับล่องลอยอยู่บนปุยเมฆบางเบา เปลือกตาบางค่อยๆ ปิดลงเข้าสู่นิทราด้วยความอ่อนเพลีย แทคยอนยิ้มให้บางๆ ล้มตัวลงนอนข้างๆ ดึงอูยองเข้ามากอด เกลี่ยปอยผมออกเบาๆ ประทับริมฝีปากบนหน้าผากมน จมูก และริมฝีปากแดงช้ำ
“พี่รักนายมากนะ อูยอง” หอมแก้มซ้ายขวาเบาๆ ได้ยินเสียงเล็กพึมพำทั้งที่ยังหลับตา “อ่า~ผมเพิ่งซื้อโซฟามาเองนะ”
ทั้งที่ไม่รู้ว่าคนที่พูดนั้นหลับแล้วหรือไม่แต่ชายหนุ่มก็ตอบกลับไปพลางกลั้นหัวเราะ “โอ๋ๆ เดี๋ยวพี่แทคซื้อให้ใหม่นะตัวเล็ก” ยิ้มให้กับความน่ารักของเด็กน้อยในอ้อมกอด ขนาดหลับแล้วยังละเมอห่วงของแทนที่จะห่วงตนเอง แขนแกร่งกระชับกอดอีกคนแน่นแล้วเข้าสู่นิทราแสนหวานไปอีกคน
TBC.
…………………………
กลับไปเม้นท์กันด้วยนะคะ >< http://bit.ly/1Cj8Yt0
★AryaValamor 